تکیه بر‌کعبه
جمعه, ۲۴ آذر ۱۳۹۶، ۰۷:۵۷ ب.ظ
جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد
ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد
بی‌تو چندیست که در کار زمین حیرانم
مانده ام بی تو چرا باغچه‌مان گل دارد؟
شاید این باغچه دَه قرن به استقبالت
فرش گسترده و در دست گلایُل دارد
یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت
یک‌قدم مانده، زمین شوق تکامل دارد
جمکران نقطه‌ی امید جهان شد که در آن
هرچه دل، سمت خدا دست توسل دارد
هیچ سنگی نشود سنگ صبورت، تنها
تکیه بر کعبه بزن، کعبه تحمل دارد...
سیدحمیدرضا برقعه ای
زمستان ۸۵
