او سرسپرده‌ میخواست..من دل سپرده بودم

 

من زنده بودم اما انگار مرده بودم

از بس که روزها را با شب شمرده بودم

 

یک عمر دور و تنها، تنها بجرم این که

او سرسپرده می‌خواست، من دل‌سپرده بودم

 

یک عمر می‌شد آری در ذره‌ای بگنجم

از بس که خویشتن را در خود فشرده بودم

 

در آن هوای دلگیر وقتی غروب می‌شد

گویی بجای خورشید من زخم خورده بودم

 

وقتی غروب می‌شد ... وقتی غروب می‌شد ...

کاش آن غروب‌ها را از یاد برده بودم

 

محمد علی بهمنی

نوشتم...

نوشتم اول خط بسمه‌تعالی سر

بلندمرتبه پیکر، بلندبالا سر

فقط به تربت اعلات سجده خواهم کرد

که بنده ی تو نخواهد گذاشت هرجا سر

قسم به معنی «لا یمکن الفرار از عشق»

که پر شده است جهان از حسین سرتاسر

نگاه کن به زمین! ما رایت الا تن

به آسمان بنگر! ما رایت الا سر

سری که گفت من از اشتیاق لبریزم

به سرسرای خداوند می‌روم با سر

هرآنچه رنگ تعلق، مباد بر بدنم

مباد جامه، مبادا کفن، مبادا سر

همان سری که یَُحّب الجمال محوش بود

جمیل بود جمیلا بدن جمیلا سر

سری که با خودش آورد بهترین‌ها را

که یک به یک همه بودند سروران را سر

زهیر گفت حسینا! بخواه از ما جا

حبیب گفت حبیبا! بگیر از ما سر

سپس به معرکه عبّاس «اجننی» گویان

درید پیرهن از شوق و زد به صحرا سر

بنازم ام وهب را به پاره ی تن گفت:

برو به معرکه با سر ولی میا با سر

خوشا به حال غلامش، به آرزوش رسید

گذاشت لحظه ی آخر به پای مولا سر

در این قصیده ولی آنکه حسن مطلع شد

همان سری است که برده برای لیلا سر

سری  که احمد و محمود بود سر تا پا

همان سری که خداوند بود پا تا سر

پسر به کوری چشمان فتنه کاری کرد

پر از علی شود آغوش دشت، سرتاسر

امام غرق به خون بود و زیر لب می‌گفت:

به پیشگاه تو آورده‌ام خدایا سر

میان خاک کلام خدا مقطعه شد

میان خاک الف لام میم طاها سر

حروف اطهر قرآن و نعل تازه ی اسب

چه خوب شد که نبوده است بر بدن‌ها سر

تنش به معرکه سرگرم فضل و بخشش بود

به هر که هرچه دلش خواست داد، حتی سر

نبرد تن به تن آفتاب و پیکر او

ادامه داشت ادامه سه روز ...اما سر -

جدا شده است و سر از نیزه‌ها درآورده است

جدا شده است و نیفتاده است از پا سر

صدای آیه ی کهف الرقیم می‌آید

بخوان! بخوان و مرا زنده کن مسیحا سر

بسوزد آن همه مسجد، بمیرد آن اسلام

که آفتاب درآورد از کلیسا سر

چه قدر زخم که با یک نسیم وا می‌شد

نسیم آمد و بر نیزه شد شکوفا سر

عقیله غصه و درد و گلایه را به که گفت

به چوب، چوب‌ محمل؛ نه با زبان، با سر

دلم هوای حرم کرده است می‌دانی

دلم هوای دو رکعت نماز بالا سر

 

*سید حمید رضا برقعی*

شعری زیبا برای امیرالمومنین علی (ع)

شده کارم پیاپی و مادام

 ذکر یاذالجلال والاکرام

طلب عفو دارم این ایام

 مِن جمیع الذنوبِ والآثام

یا من أرجوه ، عشق حیدر را 

واصرف از اعتقاد من شر را

 أعطنی کلَّ خیر ، کوثر را

أعطنی جرعه جرعه ساقی ! جام

گر غریبم گر آشنا هستم

 گر اسیرم اگر گدا هستم

از یتیمان مرتضی هستم

کیست غیر از علی ابوالایتام

بت اگر چوب با تبر بهتر

ضربه را گاه بیشتر بهتر

بت شکن حیدر است اگر بهتر

بشکند از سر قریش اصنام

بی علی در گلو فغانی نیست

 در گلوی مناره جانی نیست

 بی علی هیچ جا اذانی نیست

 گر صداها رها شود بر بام

أشهدُ أنَّ از علی دینم

چون علی دیده ام خدابینم

أشهدُ أنَّ حیدر آیینم

 أشهدُ أنَّ مرتضی اسلام

در جزا بی علی عبوری نیست

 بی علی شادی و سروری نیست

تا نخواهد شراب و حوری نیست

بی علی جنت است بی إِنعام

هستِ حیدر به هستِ فاطمه است

تا علی پای بست فاطمه است

نار و جنت به دست فاطمه است

 او نخواهد نمی کند اقدام

محسن ناصحی

بدون‌عنوان۳

❣️از خیاطی پرسیدند:

زندگی یعنی چه ؟

گفت : دوختن پارگی های

روح با نخ توبه !!!

❣️از باغبانی پرسیدند :

زندگی یعنی چه ؟

گفت: کاشت بذر عشق 

در زمین دلها، زیر نور ایمان !!!

❣️از باستان شناسی پرسیدند :

زندگی یعنی چه ؟

گفت : کاویدن جانها برای 

استخراج گوهر درون !!!

❣️از آیینه فروشی پرسیدند :

زندگی یعنی چه ؟

گفت : زدودن غبار آیینه دل 

با شیشه پاک کن توکل !!!

❣️از میوه فروشی پرسیدند :

زندگی یعنی چه ؟

گفت : دست چین خوبی ها

در صندوقچه دل !!!

بهترین تعبیر زندگی را برایتان آرزو میکنم💐

نه اینکه حرف تو باشد...

نه اینکه حرف تو باشد، نه اینکه حرف من است

حسین گفتن ما از عنایت حسن است

یکی مدینه یکی کربلا به ظاهر لیک

حکایت دو برادر، دو روح و یک بدن است

مدینه رفته که با مجتبی شود محشور

به کربلا برسد با حسین هم وطن است

نه هر که لایق خونین بدن شدن بوده است

نه هر غریب سزاوار خون جگر شدن است

که گفته صلح به معنای ترس از جنگ است

که گفته رزم توان یکی از این دو تن است

تفاوتی است میان رباب با جَعـدِه

که فرق این دو برادر زِ فرق این دو زن است

گمان کنم به دلیل همین تفاوت نیز

میان این دو برادر غریب تر حسن است

اگر غلط نکنم من به احترام حسین

به روز حشر حسن هم شهید بی کفن است

جانم‌حسن

جانم‌حسین

آیا میدانستید...

داریم به سمتی میریم که ‼️

بی حیایی = مُد .. 

بی آبرویی = کلاس ..

دود = تفریح ..

رابطه با نامحرم = روشنفکری ..

گرگ بودن = رمز موفقیت ..

بی فرهنگی = فرهنگ ..

پشت کردن به ارزشها و اعتقادات = نشانه رشد و نبوغ ..

 و خوردن حق دیگران = زرنگی‌ست!

آیا میدانستید انسان اشرف مخلوقات خداست ؟

به کجا چنین شتابان ⁉️

«أَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ»

❣

استادی می فرمود :

این آیه معنایش این نیست که با ذکر خدا دل آرام می گیرد 

این جمله یعنی خدا می گوید:

جوری ساخته ام تو را که جز با یاد من آرام نگیری...!!

تفاوت ظریفی است!

اگر بیقراری؛ 

اگر دلتنگی؛ 

اگر دلگیری؛

گیر کار آنجاست که هزار یاد، 

جز یاد او، در دلت جولان می‌دهد...

صبوری،زیبابی،خوبی

اگر حق با شماست، 

به خشمگین شدن نیازی نیست؛

و اگر حق با شما نیست، هیچ حقی برای عصبانی بودن ندارید!

صبوری با خانواده #عشق است،

صبوری با دیگران #احترام است،

صبوری با خود #اعتماد_به_نفس است

وصبوری در راه #خدا_ایمان است.

اندیشیدن به گذشته #اندوه،

و اندیشیدن به آینده #هراس می آورد؛

به حال بیاندیش تا لذت را به ارمغان آورد.

در جستجوی قلب زیبا باش نه صورت زیبا؛

زیرا هر آنچه زیباست، 

همیشه خوب نمی‌ماند؛

اما آنچه خوب است، همیشه زیباست.

از یخ...

از یخ پرسیدن که چرا اینقدر سردی ؟

یخ جواب خوبی داد

گفت: من که اوّلم آب و آخرم آب؛

پس "گرمی" را با من چه کار؟

حال اِی انسان؛

اوّلت "خاک" و آخَرت هم "خاک"

پس این همه غرور از کجا!👌🏻